Warsztaty burleski w Gdańsku - relacja:)

Spotkało mnie dzisiaj coś fantastycznego. Miałam okazję prowadzić warsztaty z burleski w szkole tańca ISIS w Gdańsku Oliwie. Poznałam 7 cudownych dziewczyn - część z nich świat burleski oczarował już wcześniej, inne dopiero odkrywały jego urok. Tańczyłyśmy do piosenki z filmu "Burleska", ale nie był to żaden z utworów wyeksploatowanych przez choreografów na YouTube (Express, Welcome to Burlesque, Show Me How You Burlesque...). Wybrałam Guy What Takes His Time, melodię z lat bodajże 30. w nieco uwspółcześnionej interpretacji, ale wciąż brzmiącą bardzo retro.

Układając choreografię odkryłam specyficzną trudność w nauce burleski dla osób przyzwyczajonych do sekwencji ruchów zamkniętych w rozliczeniu na 8. Kiedy dopasowuje się taniec do muzyki, rozliczenie schodzi na dalszy plan, bardziej liczą się solówki instrumentów, wokal itp. Nagle okazuje się, że akcent wypada na najsłabszą w teorii część taktu albo sekwencja, zamiast zamknąć się w ósemce, rozrasta się jedenastki i ani myśli się zredukować :). Na szczęście dziewczyny świetnie sobie poradziły z zawiłościami wokalu X-Tiny i przebrnęły przez moje wszystkie pomysły-wymysły, z charlestonem włącznie:).
Czułam, jak z minuty na minutę entuzjazm na sali rośnie. Cieszyłam się, że większość uczestniczek tańczyła w spódniczkach, pomalowała paznokcie na czerwono. Myślę, że na następnych warsztatach do spódnic dołączą czerwone usta, obcasy, może nawet gorsety...
Warsztaty zakończyłyśmy stretchingiem do piosenki, która nadawałaby się na tło muzyczne do burleskowego numeru. Co widać przy zamkniętych oczach, kiedy słucham tego numeru? Na razie widzę pusty bar na plaży w miesiącu poza sezonem, szkło na barze lekko dźwięczy przy podmuchach wiatru, serwety na stołach unoszą się, zamyślona barmanka siedzi za barem z książką. Może za jakiś czas uda mi się zobaczyć coś innego, bardziej... tańczonego:)? Niezależnie od wszystkiego piosenka jest cudowna.

Artdeco Dita von Teese Classics, pt. I

Witajcie!
Tak jak wspominałam, nadeszła długo oczekiwana nagroda w konkursie Artdeco Polska, czyli zestaw kosmetyków sygnowanych przez Ditę von Teese. Zestaw śliczności przybył do mnie w praktycznej przezroczystej kosmetyczce i zawiera:
- puder w kompakcie z lusterkiem,
- kasetkę na cienie,
- 3 cienie do powiek o numerach: 369, 370, 375,
- kasetkę magnetyczną na kosmetyki (można do niej włożyć cienie, róże, kamuflaże...)
- tusz do rzęs,
- sztuczne rzęsy (gdyby tusz nie wystarczył;)),
- wysuwaną kredkę do oczu,
- eyeliner w żelu (niestety, o pędzelek musiałam zatroszczyć się sama),
- pomadkę nr 637 (lekko przygaszona malina),
- konturówkę do ust nr 15 (ciemny odcień maliny),
- lakier do paznokci nr 25 (klasyczna retro czerwień).

Pierwsze, co wywołało u mnie uśmiech na twarzy, to gustowne, nienachalne opakowania. Wizerunek Dity jest jedynie rysunkowy, a opakowania zdominowała czerń przełamana srebrzystymi detalami. Wszystko wykonane jest z dobrej jakości materiałów: pomadki zostały oprawione w metal, cienie i puder zamknięte w paletkach z wytrzymałego, gładkiego plastiku, eyeliner w słoiczku z grubego szkła. Konturówka do ust ma drewnianą oprawkę i skuwkę w kolorze samej kredki, co ułatwia poszukiwanie koloru w gąszczu mazideł:).

Po rozpakowaniu nagrody rzuciłam się do testowania tego, co używam codziennie bez wyjątku, czyli pudru. Zauroczył mnie napisem Beauty is art na lusterku, ale nie tylko tym. Puder jest drobniutki, całkowicie matowy i dostępny w jednym kolorze. W założeniu transparentny, może odznaczać się na ciemniejszych karnacjach, lepiej spisze się na jasnej cerze. Ładnie stapia się z podkładem, daje gładkie, całkowicie matowe wykończenie. Przeciwniczki tzw. płaskiego matu byłyby z niego niezadowolone, ale moje oczekiwania spełnił całkowicie - kilka godzin spokoju od błyszczącego czoła, nosa i podbródka. Jest jeszcze coś, czym puder zdobył moje serce, a mianowicie - zapach. Niezbyt intensywny, słodki, otacza twarz przez kilkanaście minut po aplikacji pudru. Dla mnie świetny kosmetyk i uroczy, kobiecy drobiazg, który aż miło wyciągnąć z torebki.

Drugi kosmetyk, którego byłam szalenie ciekawa, to pomadka. Mam wrażenie, że to produkt flagowy tej kolekcji, a to z jednego prostego powodu - nigdy nie malowałam ust czymś tak doskonałym. Konsystencja - nie za tępa, nie za śliska, kolor- nasycony i równomierny, zapach - taki, jak pudru, czyli w moim guście. Trwałość bardzo przyzwoita jak na pomadkę, która nie wysusza ust, sama z siebie nie "zjada się", ale po posiłku trzeba zrobić poprawki. Kawę ma szansę przetrwać bez korekty:). Zaskoczył mnie kolor, który dostałam, nie jest to typowa "Ditowa" czerwień, tylko nieco zgaszona, złamana maliną. Daje idealne wykończenie, niezbyt matowe ani niezbyt błyszczące. Spróbuję używać jej nawet na co dzień, bo maluje się nią wyjątkowo łatwo, a kolor nie jest zbyt krzykliwy.

Nie mogłam się powstrzymać i od razu pomalowałam oczy kredką, zrobiłam zwykłe, niezbyt grube kreski. Niestety, tutaj zachwytów nie było. Kolor to niezbyt intensywna czerń, wolę bardziej smoliste, nasycone odcienie. Sama aplikacja przebiegła bez problemów, jednak w ciągu godziny kreski odbiły się na powiece i rozmazały. Zdarza mi się to z różnymi kredkami do oczu, ale po Artdeco spodziewałam się większej trwałości. Odniosłam wrażenie, że w stworzenie pomadki idealnej włożono tyle wysiłku, że nie starczyło go już na dobrą kredkę. Szkoda.
Jako maniaczka lakierów do paznokci nie mogłam się powstrzymać i, mimo braku czasu, nałożyłam jedną warstwę, żeby sprawdzić kolor. Nad lakierem Artdeco również pracowało odpowiednio długo, nigdy nie zdarzyło mi się, żeby jedna warstwa koloru bez top coat'u wytrzymała 2 dni praktycznie niezmieniona! Odrobinkę starł się na końcówkach, nic poza tym. Kolor na tyle nasycony, że jedna warstwa daje radę, choć dla komfortu psychicznego zawsze nakładam dwie. Wróżę temu lakierowi świetlaną karierę w mojej kosmetyczce!
W następnym poście opiszę resztę produktów, a już niedługo - tutorial makijażu z użyciem kosmetyków Dita von Teese Classics. Skusiłam Was na coś z tej serii?

Kitty van Purr by Zosia Puszcz

2 posty temu umieściłam jedno zdjęcie z tej sesji jako przykład portretu, ale to nie jedyna stylizacja, którą wypróbowałyśmy z Zosią tego dnia. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy w studio albo plenerze, bo sesja z kimś, kto nadaje na podobnych falach to sama przyjemność:). Stylizacje wymyślałyśmy wspólnie, malowałam się sama. Które podoba Wam się najbardziej? Planuję zakup okularów zerówek :)

Dita von Teese kontra reszta świata

Kilka dni temu dostałam przemiłą wiadomość od firmy ARTDECO Cosmetics. Wzięłam udział w konkursie facebookowym "W krainie burleski" zorganizowanym przez ARTDECO przy okazji promocji nowej edycji limitowanej, Dita von Teese Classics. Dzięki zdjęciu autorstwa Agnieszki Potockiej Wygrałam zestaw kosmetyków z tej linii! Nie mogę się doczekać przesyłki, jak tylko ją dostanę, zabiorę się za recenzję zawartości:). Ta niespodzianka sprawiła, że Dita utkwiła mi w głowie na dłużej. Dla ARTDECO stworzenie linii kosmetyków firmowanych przez ikonę stylu retro to strzał w dziesiątkę, bo wiele kobiet podziwia jej wizerunek i na pewno nieraz marzy o tym, aby wcielić się w rolę uwodzicielki jak z dawnych lat.

Dla wielu międzynarodowa twarz burleski, dla innych była żona Marilyna Mansona, Dita von Teese jest osobą powszechnie rozpoznawalną i budzącą odpowiednią dla tej sławy dozę kontrowersji. Z roku na rok jej klasyczny image praktycznie się nie zmienia - trudno uwierzyć, że tancerka, modelka i aktorka kończy we wrześniu 40 lat. Ile w tym genów i zdrowego trybu życia, a ile makijażu, Photoshopa i chirurgii estetycznej wie tylko sama zainteresowana, co nie zmienia faktu, że na dobre zdjęcia pięknej kobiety zawsze miło popatrzeć:).

Oprócz modelingu, Dita działa w show businessie jako artystka burleski. W swoich występach kładzie ogromny nacisk na kostiumy i stylizacje przywodzące na myśl gwiazdy starego Hollywood, nienaganne fryzury, idealnie obrysowane czerwone usta, spojrzenia spod firanek sztucznych rzęs i manicure half moon. Istotnym elementem jej stroju scenicznego jest bielizna - gorsety mocno redukujące talię i pończochy nylonowe, atrybuty kobiecości minionych dekad. 

Prywatnie nie jestem wielką wielbicielką stylu Dity jako tancerki, ponieważ jej koncepcja burleski skupia się głównie na aspekcie striptizowym. Osobiście wolę burleskę bardziej teatralną, taneczną, niosącą ze sobą minihistorię opowiedzianą w krótkiej i pikantnej formie. O ile kąpiel w kieliszku Martini bez wątpienia prezentuje się imponująco, to oglądana po naście razy robi się odrobinę... monotonna:). Z drugiej strony Dita odgraża się, że będzie występować aż do siedemdziesiątki. Pytanie tylko, czy jej ekipie starczy pomysłów na choreografie...

Jak podoba Wam się Dita von Teese? Co o niej myślicie?